شب (نقاشی)

شب (به آلمانی: Die Nacht)، نقاشی رنگ روغنی از ماکس بکمان است که بین سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ کشیده شد و از نمادهای جنبش عینیت نو پس از جنگ جهانی اول به‌شمار می‌آید.

این نقاشی اکنون در مجموعهٔ هنر نوردراین-وستفالن (Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen) دوسلدورف نگهداری می‌شود.

ماکس بکمان

ماکس بکمان (به آلمانی: Max Beckmann) (۱۲ فوریهٔ ۱۸۸۴ – ۲۷ دسامبر ۱۹۵۰) نقاش، طراح، چاپگر، مجسمه‌ساز و نویسنده اهل آلمان بود. بکمان گرچه هنرمندی اکسپرسیونیست خوانده می‌شود اما خود او نه این برچسب را پذیرفت و نه مکتب اکسپرسیونیسم را به رسمیت شناخت.

در دهه ۱۹۲۰ نام بکمان با عینیت نو (به آلمانی: Neue Sachlichkeit) پیوند خورده بود؛ مکتبی که در واکنش به اکسپرسیونیسم، از احساسات‌گرایی درونی به‌نفع واقعیت بیرونی فاصله گرفته بود.

امیل نولده

امیل نولده (به آلمانی: Emil Nolde) (زادهٔ ۷ اوت ۱۸۶۷ - درگذشتهٔ ۱۵ آوریل ۱۹۵۶)، یک نقاش آلمانی بود. او یکی از اولین نقاشان اکسپرسیونیسم و یکی از نقاشان بزرگ آبرنگ قرن ۲۰ام بود. تابلوهای آواز زن جوان (۱۹۰۶)، باغ گل (۱۹۰۸)، باغ آنا وید (۱۹۰۷)، تراکم ابر (۱۹۲۷)، آفتابگردان بزرگ (۱۹۲۸) و گل و ابرها (۱۹۳۳) از مهم‌ترین آثار اوست. نولده به خاطر انتخاب رنگهای پر معنی و رسایش مشهور است. قرمز پر رنگ و زرد درخشنده اغلب در کارهایش دیده می‌شود که یک حالت درخشنده و نورانی به کارهایش می‌دهد، در غیر اینصورت کارهایش تاریک و محزون است.

نولده در یکی از دهکده‌های آلمان به دنیا آمد و در همان‌جا نیز درگذشت. پدر و مادر او پروتستان بودند. او از سال ۱۹۰۲ شروع به نقاشی کرد. از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۷ او یکی از اعضای گروه هنری بروکه بود. او یکی از حامیان حزب نازی از اوایل دههٔ ۱۹۲۰ بود. او عقاید منفی خود را راجع به هنر یهودی بیان می‌کرد و به اکسپرسیونیسم توجه خاصی مبذول می‌داشت تا یک روش آلمانی باشد. با این حال هیتلر هیچ‌کدام از شیوه‌های هنر مدرن را نپذیرفت و آن را هنر مبتذل می‌دانست و کارهای نولده رسماً توسط رژیم نازی محکوم شد. بعد از آن زمان حدود ۱۰۰۰ اثر هنری او از موزه‌ها برداشته شد و اجازه نداشت که نقاشی کند، حتی به صورت اختصاصی. با این وجود او صدها اثر آبرنگ خلق کرد که آنها را «نقاشی‌های نقاشی نشده» نامید. بعد از جنگ جهانی دوم نولده دوباره مورد توجه و احترام قرار گرفت. کارهای آبرنگی او شامل مناظر طبیعی آلمان می‌باشد.

امیل نولده نقاشی نوگرا بود و مانند بیشتر هنرمندان نوگرا با دشمنی و نفرت نازیان روبرو شد؛ اما او این خصومت را «سوءتفاهم و بی‌عدالتی تلخ» دانسته است. هنرمند در آن زمان ۷۱ ساله بود.

اسکار کوکوشکا

اسکار کوکوشکا (به آلمانی: Oskar Kokoschka) (متولد ۱۸۸۶-درگذشته ۱۹۸۰ میلادی) نقاش، شاعر و نمایشنامه‌نویس اهل وین بود، که در سال ۱۹۰۵ وارد مدرسهٔ هنر وین نمایشگاهی در نمایشگاه هنر آوانگارد ترتیب داد؛ جایی که چهره‌نگاری‌های خشن او که از ونگوگ الهام گرفته بود، چنان بحث و جدالی به راه انداخت که او را از مدرسهٔ هنروین اخراج کردند. کوکوشکا چهره‌نگاری‌های اکسپرسیونیستی خود را «چهره‌نگاری‌های سیاه» می‌نامید و شخصیت‌هایی که مدل او بودند، چنان فجیع تصویر می‌شدند که او به «فروید نقاشی» معروف شده بود «کسی که زشتی‌های روح هر فرد را نقاشی می‌کرد.» کوکوشکا نیز عملکرد خود را این چنین توصیف می‌کند: «از صورت‌های آن‌ها از ترکیب حالت‌ها و حرکتشان، سعی می‌کردم سرشت واقعی هر کس را حدس بزنم و با زبان تصویری خودم بازآفرینی کنم، چیزی که باید در حافظه‌ها باقی بماند.»

هنر فاسد

هنر فاسد (به آلمانی: entartete Kunst) اصطلاحی است که در دوره آلمان نازی متداول بود. هدف نفی آثار هنرمندان یهودی و مخالف دولت نازی نظیر بکمان، شاگال، کاندینسکی، کله، کوکوشکا، نلده، گروس و کسان دیگر بود. دولت نازی آثار برخی هنرمندان را در مونیخ گرد آورد و نمایش آنها را در نگارخانه‌ها و موزه ممنوع کرد.