گابریله مونتر (آلمانی: Gabriele Münter؛ ۱۹ فوریهٔ ۱۸۷۷ – ۱۹ مه ۱۹۶۲) نقاش مکتب اکسپرسیونیسم اهل آلمان بود. او چهرهای برجسته در جنبش پیشروی مونیخ در اوایل سدهٔ بیست میلادی بود. او همچنین از بنیانگذاران گروه اکسپرسیونیستی سوارکار آبی بود.
مونتر شاگرد، و دوست نزدیک واسیلی کاندینسکی بود و از او تأثیر پذیرفت. آنها چندین سال در خانهای در شهر کوچک مورناو در ایالت بایرن آلمان زندگی میکردند. رابطهٔ عاشقانهٔ مونتر و کاندینسکی در حالی شکل گرفت که پانزده سال از ازدواج کاندینسکی میگذشت.
مونتر در دوران پر حادثهٔ جنگ جهانی دوم، تعداد بسیاری از تابلوهای خود و نقاشان دیگر مانند کاندینسکی را در خانهاش مخفی کرد و بدین ترتیب مانع نابودی آنها توسط نازیهای تندرو شد. او همزمان با تولد هشتادسالگیاش، تمام مجموعهٔ خود را که شامل هشتاد تابلوی رنگ روغن و ۳۳۰ طراحی بود، به گالری شهری لنباخهاوس مونیخ اهدا کرد.
انجمن هنرمندان جدید مونیخ (به آلمانی: Neue Künstlervereinigung München) گروهی از هنرمندان پیشرو بود که در سال ۱۹۰۹ به رهبری واسیلی کاندینسکی در مونیخ شکل گرفت. دیگر اعضای تشکیلدهندهٔ گروه شامل الکسی جالنسکی، ماریان ون ورفکین، آدلف اربسله و گابریله مونتر میشد.
این انجمن به واسطه نمایشگاههای بحثبرانگیزی که تختتاثیر جنبش آیندهگری در سالهای ۱۹۰۹، ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ برپا کرده بود، مطرح شد. در سال ۱۹۱۱ کاندینسکی از گروه جدا شد و به همراه فرانز مارک که یک سال قبل، از انجمن در مقابل نقدهای گسترده دفاع کرده بود، گروه سوارکار آبی را تشکیل دادند.
فرانتس مارک (به آلمانی: Franz Marc) (۸ فوریه ۱۸۸۰—۴ مارس ۱۹۱۶) نقاش و گراورساز آلمانی و از افراد کلیدی جنبش هیجاننمایی (اکسپرسیونیسم) آلمان بود. مارک یکی از بنیانگذاران ژورنال هنری سوارکار آبی در سال ۱۹۱۱ بود که بعدها گروه هنرمندان مرتبط با آن نیز به همین نام (Der Blaue Reiter) نامیده شدند.
آوگوست ماکه (به آلمانی: August Macke) (زاده مشده، آلمان، سوم ژانویه ۱۸۸۷، درگذشت ۲۶ سپتامبر ۱۹۱۴، شامپانی، فرانسه) یکی از نقاشان به نام آلمانی و چهرههای برجستهٔ گروه سوارکار آبی بود. با وجود عمر کوتاه آثار وی تأثیر زیادی بر هنر مدرن نهادند.