آشنایی با هنر ، طراحی و نقاشی

وبلاگی برای آشنایی و آموزش هنر، آموزش طراحی ، نقاشی ، ادبیات و سینما برای علاقمندان به هنر و نوشته هایی درباره طراحی و هنر نقاشی

آشنایی با هنر ، طراحی و نقاشی

وبلاگی برای آشنایی و آموزش هنر، آموزش طراحی ، نقاشی ، ادبیات و سینما برای علاقمندان به هنر و نوشته هایی درباره طراحی و هنر نقاشی

گابریله مونتر

Image-GabrieleMuenter.jpg

گابریله مونتر (آلمانی: Gabriele Münter؛ ۱۹ فوریهٔ ۱۸۷۷ – ۱۹ مه ۱۹۶۲) نقاش مکتب اکسپرسیونیسم اهل آلمان بود. او چهره‌ای برجسته در جنبش پیشروی مونیخ در اوایل سدهٔ بیست میلادی بود. او همچنین از بنیان‌گذاران گروه اکسپرسیونیستی سوارکار آبی بود.


مونتر شاگرد، و دوست نزدیک واسیلی کاندینسکی بود و از او تأثیر پذیرفت. آن‌ها چندین سال در خانه‌ای در شهر کوچک مورناو در ایالت بایرن آلمان زندگی می‌کردند. رابطهٔ عاشقانهٔ مونتر و کاندینسکی در حالی شکل گرفت که پانزده سال از ازدواج کاندینسکی می‌گذشت.

مونتر در دوران پر حادثهٔ جنگ جهانی دوم، تعداد بسیاری از تابلوهای خود و نقاشان دیگر مانند کاندینسکی را در خانه‌اش مخفی کرد و بدین ترتیب مانع نابودی آن‌ها توسط نازی‌های تندرو شد. او همزمان با تولد هشتادسالگی‌اش، تمام مجموعهٔ خود را که شامل هشتاد تابلوی رنگ روغن و ۳۳۰ طراحی بود، به گالری شهری لنباخهاوس مونیخ اهدا کرد.

انجمن هنرمندان جدید مونیخ

 انجمن هنرمندان جدید مونیخ (به آلمانی: Neue Künstlervereinigung München) گروهی از هنرمندان پیشرو بود که در سال ۱۹۰۹ به رهبری واسیلی کاندینسکی در مونیخ شکل گرفت. دیگر اعضای تشکیل‌دهندهٔ گروه شامل الکسی جالنسکی، ماریان ون ورفکین، آدلف اربسله و گابریله مونتر می‌شد.

این انجمن به واسطه نمایشگاه‌های بحث‌برانگیزی که تخت‌تاثیر جنبش آینده‌گری در سال‌های ۱۹۰۹، ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ برپا کرده بود، مطرح شد. در سال ۱۹۱۱ کاندینسکی از گروه جدا شد و به همراه فرانز مارک که یک سال قبل، از انجمن در مقابل نقدهای گسترده دفاع کرده بود، گروه سوارکار آبی را تشکیل دادند.

فرانتس مارک

فرانتس مارک (به آلمانی: Franz Marc)‏ (۸ فوریه ۱۸۸۰—۴ مارس ۱۹۱۶) نقاش و گراورساز آلمانی و از افراد کلیدی جنبش هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم) آلمان بود. مارک یکی از بنیان‌گذاران ژورنال هنری سوارکار آبی در سال ۱۹۱۱ بود که بعدها گروه هنرمندان مرتبط با آن نیز به همین نام (Der Blaue Reiter) نامیده شدند.

سوارکار آبی

سوارکار آبی (به آلمانی: Der Blaue Reiter) نام گروهی از هنرمندان هیجان‌نمای (اکسپرسیونیست) آلمانی در سال ۱۹۱۱ بود که تشکیلاتی نه‌چندان بزرگ را با هدف‌هایی انقلابی به‌وجود آوردند. این گروه که با آغاز جنگ جهانی اول متلاشی شد، با عمر کوتاه خود، نمایندهٔ اوج اکسپرسیونیسم آلمان به‌شمار می‌آید. نام «سوارکار آبی» از عنوان یکی از کارهای واسیلی کاندینسکی گرفته شده‌است.


هنرمندان اعضای این گروه

    واسیلی کاندینسکی
    فرانز مارک
    پل کله
    آگوست ماکه

آوگوست ماکه

August Macke 042.jpg

آوگوست ماکه (به آلمانی: August Macke) (زاده مشده، آلمان، سوم ژانویه ۱۸۸۷، درگذشت ۲۶ سپتامبر ۱۹۱۴، شامپانی، فرانسه) یکی از نقاشان به نام آلمانی و چهره‌های برجستهٔ گروه سوارکار آبی بود. با وجود عمر کوتاه آثار وی تأثیر زیادی بر هنر مدرن نهادند.


او در سوم ژانویه ۱۸۸۷ در مشده، نوردراین-وستفالن متولد شد. خانوادهٔ وی مدتی پس از تولد او به کلن رفتند. دبستان را او در کلن گذارند و پس از آن خانوادهٔ او به بن نقل مکان کردند. او در بن به سال ۱۹۰۰ به دبیرستان رفت. در دبیرستان بود که به قدرت هنری خود پی برد و با دختری جوان به نام الیزابت گرهارت آشنا شد. خانوادهٔ این دختر از وی در طول زندگی بسیار حمایت نمودند. از این دختر که بعدها همسر آینده او می‌شود، ۲۰۰ طرح و نقاشی توسط ماکه انجام گرفته‌است.

در ۱۷ سالگی برخلاف خواست پدرش به آکادمی سلطنتی دوسلدرف رفته و به تحصیل هنرهای تجسمی پرداخت. با مطالعه و تحقیق به شگردهای نقاشان به نام زمان خود آشنا شد و در طول این زمان از موزه‌ها و گالری‌های گوناگون در سراسر اروپا بازدید نمود. در پاریس او با دو استاد متاخر هنر امپرسونیسم (پل گوگن و پل سزان) دیدار کرد، که در آیندهٔ هنری وی تأثیر شگرفی گذاشت.

او در سال ۱۹۱۱ به مونیخ که مرکز اکسپرسیونیسم در اروپا بود، می‌رود و در کنار پل کله، واسیلی کاندینسکی و الکسی یاولنسکی گروه سوارکار آبی را تشکیل می‌دهد. این گروه با وجود عمر کوتاه خود تأثیر بسیاری در هنر نقاشی پس از خود گذاشت.

آوگوست ماکه در اوایل سال ۱۹۱۴ به همراه دوستانش پل کله و لویی مولیه به تونس سفر می‌کند، در این سفر وی ۳۸ تابلوی آبرنگ و بیش از ۱۰۰ طرح را به وجود آورد.

با شروع جنگ‌جهانی اول ماکه جز اولین کسانی بود که به جنگ فراخوانده شد و بدین منظور به جبههٔ فرانسه اعزام گشت. در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۹۱۴ بود که در هنگام این درگیری‌ها در شامپانی کشته شد.