کلاه‌خود پرنده و سه پیکر

کلاه‌خود پرنده و سه پیکر از آثار تاریخی است که قدمت آن به دوره عیلام میانه بازمی‌گردد. بر روی این کلاه خود سه پیکر قرار دارند، نفر وسط مرد ریش داری است که گلدانی را در دست گرفته‌است. در بالای کلاه خود پرنده‌ای با بال‌های گشوده در حال پرواز می‌باشد. قدمت این اثر به سده ۱۴ پیش از میلاد بازمی‌گردد و در موزه متروپولیتن نیویورک نگارخانه ۴۰۴ نگهداری می‌شود.

کاسه زرین میخی‌نگار

کاسه زرین میخی‌نگار از آثار باستانی دوران داریوش اول یا دوران داریوش دوم (بین سال‌های ۵۲۲–۴۸۶ یا ۴۳۲–۴۰۵)پیش از میلاد است که در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می‌شود. ارتفاع این کاسه ۱۱٫۱ سانتی متر می‌باشد. طرح این کاسه "طرح خیاره‌دار" می‌باشد. در بالای این کاسه به صورت گرداگرد با سه نوع خط میخی پارسی، عیلامی و بابلی نوشتاری حک شده است. متن این نوشتار این است: داریوش، شاه بزرگ.

بشقاب شکار قوچ

بشقاب شکار قوچ از آثار باستانی دوران ساسانیان (اواخر سده پنجم - اوایل سده ششم بعد از میلاد)است که در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می‌شود. بشقاب نقره‌ای شکارگاه، با جیوه، نقره و طلا تذهیب کاری شده و با روش سیاه قلم‌کاری تزئین شده‌است. این بشقاب دارای ارتفاع ۴٫۶ و قطر ۲۱٫۹ سانتی‌متر می‌باشد. در تصویر، شاه ساسانی در حال شکار قوچ می‌باشد. طرح بشقاب برای درباریان نشانه دلاوری و شکست‌ناپذیری شاهان ساسانی بوده‌است. این قبیل آثار برای هدیه دادن به پادشاهان کشورهای همسایه کاربرد داشته‌است. پادشاه در بشقاب دارای تاج و سربند و همچنین گوی با پشتیبان مخصوص می‌باشد که هاله‌ای در اطراف سر او با مهره یا منجوق تزئین شده‌است. گمان می‌رود پادشاه در طرح بشقاب، پیروز یا قباد یکم باشد.

تنگ دسته‌گربه‌ای

تُنگ دسته‌گربه‌ای یک تنگ آب‌خوری برنزی و از آثار تاریخی است که قدمت آن به پایان دوره ساسانیان و آغاز حکومت خلفای راشدین (سده هفتم میلادی) باز می‌گردد. طرح روی این ظرف از نوع نقوش گیاهی انتزاعی می‌باشد. دسته تنگ، یک گربه وحشی می‌باشد که دستانش بر روی لبه تنگ و پاهایش بر روی بدنه تنگ قرار دارد. بر روی بدنه ظرف و پایه آن طرح برگ گیاهان وجود دارد. فلز مس در هنرنمایی روی ظرف نقش عمده‌ای دارد. طرح و سبک کار، تاثیر هنر ساسانی و اشکانی را بر هنر اسلامی در ادوار آغازین اسلام در ایران ثابت می‌کند. شکل تنگ دسته‌گربه‌ای یادآور سبک فلزکاری‌های دوره ساسانی و اشکانی می‌باشد، به طوری که نقوش گیاهی انتزاعی و اردک روی لبه دهنه جام و همچنین گلبرگ‌های روی هم افتاده پایه تنگ به ترتیب از طرح‌ها و ویژگی‌های دوره ساسانی و اشکانی می‌باشد.

تکوک شیر غران

تکوک شیر غران یا ریتون  از آثار باستانی دوره هخامنشی است. این تکوک دارای یک ظرف مخروطی شکل و یک شیر است که در حال نعره کشیدن است. ظروف مجرادار شاخی شکل با سر جانداران، پیشینه تاریخی و سابقه طولانی در شرق نزدیک، یونان و ایتالیا دارد. این تکوک همانند تعداد دیگری از تکوک‌های دوره هخامنشی، دارای ویژگی قائم بودن زاویه محور حیوان با ظرف است. در این تکوک قطعات با لحیم کاری به هم وصل شده‌اند و این عمل از دید بیننده پنهان است، این مهارت، شیوه بسیار عالی و فنی هنرمندان هخامنشی را بازگو می‌کند. شیر غران یکی از نمادهای هنرورزی در تزئینات آثار به جا مانده از دوره هخامنشیان است.